Een stukje rijden met Johan Cruijff, moorkoppen eten met prinses Christina, ruzie maken met Ischa Meijer, lunchen met prins Bernhard. Rob van Vuure deed het allemaal. En hij schreef erover, in columns in onze kranten. Zijn verhalen zijn nu gebundeld in maar liefst drie boeken.
Zijn ouders hadden zoon Rob zo ver gekregen dat hij in het spoor van de familie de kweekschool had gedaan en voor de klas stond. ,,Boeiend vak, waardevast pensioen, lange vakanties, wat wilde ik nog meer?’’ Schrijven dus. ,,Ter beoordeling had ik een paar van mijn eerste schrijfsels naar Simon Carmiggelt gestuurd. Carmiggelt was de held van mijn ouders: aardige man, in het verzet gezeten, leuke grootvader. Na tien dagen kreeg ik een reactie. Positief! Carmiggelt zei, met dat handgebaar: ‘Jongen, ga toch schrijven, er zijn al aardige onderwijzers genoeg’.’’ Toen mocht het van pa. ,,Het advies van de onaantastbare Carmiggelt veegde alle pensioenzekerheden van tafel’’, vertelde Van Vuure me in een vraaggesprek. Het verhaal verschijnt woensdag in de kranten.